je liet mij of je verdriet
of alles wat hetzelfde is
varen zonder uit te kussen
het is de sussende kustwind
om ‘t even; zachtjes zuchtend
ik had m’n peddels ingepakt
voor wanneer jij of wij of iets
zich zou bedenken – vergat ze
toch – en niemand bedacht zich
zelfs niet ‘t weer of jouw verdriet
dus gaan we volledig onvoldaan
op ons ongekuste droge bek