Susette Visser

ik hou van warm
en helder; stom
dat ik verlang
naar een wervelstorm

hoe komt het
hoe gaat het

het maakt me bang
dat je me laat dromen
alsof ik alles aankan

dat is niet zo

als jij in mijn gedachten zit
en ik in die van jou
missen we elkaar steeds

je licht me
voorzichtig op
stapje voor stapje
een zachte morgenzon
die niet blijvend schijnt

stel je nu
eens voor

ik kan niet
tegen je verlies

ik zit vast, voor straf
in m’n gedachtegang

weet je nog, de ochtend
waarop liefde en haat
tegenover elkaar stonden

het was helder

ik wil je wel lief
hebben, maar
na verlieven komt
vervreemden, dus
waarom wachten
we niet even