doe het bergpad maar
misschien hangt daar
meerkeuze aan bomen
als verboden appels of
zo maar links genomen
nu zit ik met peren
in mijn maag en
mag ze niet vergelijken
hongerstillend hoor
het mag gezegd
echter naar eigen zwijgen
wilde ik niet echt links maar
het is wat de genen zeiden
degenen in het brein
de enigen met kracht
praten enigszins krom
en ik onmacht recht
door zee luister ik niet
nee, niet zonder meer
ik sneed m’n oren af
als kunst, zinnig niet
de geluidsgolven bleven
stromen zonder reden
zonde meid, zonde
man,
wie houd ik wat voor
wat houd ik wie voor
mam,
voor wat,
dan
laat me toch verdwalen
terecht linksafdwalen
slinks rechtsafdalen
verhaallijnen uitzetten
zonder te hoeven zeggen:
dit stond al geschreven