Meteen naar de inhoud
Home » Gedichten » Parasiet

Parasiet

‘t is weer zover
ik laat ‘t gebeuren
volg gedwee
je kruimelpad
zoals ‘t hoort

je strooit goed
en ik neem
je liefde, schat
sugarrushend
op elk gelikt woord

ik leef in pieken
en kom bij zinnen
die over je tong rollen
om te beminnen

je vraagt of ik m’n
tong heb verloren
maar hoezo
jij zegt toch voor me
wat je wil horen
en in je oren
klink ik als echo
ho

ja hoor
pak me in
met de strik
die je geschikt vindt
ja hoor
roze is prima
gehakt, gelikt

vind je me mooi zo
mooi zo
zet je me op
in een kooi zo
sta ik er goed op
ben ik jouw cadeau

keer op keer
o m’n lief, o m’neer
of noem ik je naam
en mag ik ’m hebben
want ik heet blanco

tot in m’n kern
zal jij op me teren
zal jij me beheren

je transformeert me
totdat ik sterf
in jouw kleren

neem me dan
en neuk jezelf