Meteen naar de inhoud
Home » Gedichten » Vuur

Vuur

steeds vaker
veeg ik tranen
van m’n hart

zwartgeblakerd
evenals m’n longen

strepen van as
op m’n mouwen
vertellen wat altijd
al duidelijk was

water verdrietigt
en vuur vernietigt

bovendien zijn pieken
voor mij
altijd stiekem
voor het toppunt
voorbij

en golven kunnen
kalmerend zijn

maar elk uur
verstrijken
dagen tot levens

dus flikker ik
m’n hart op straat
met de kans
dat soms
de zon
erop staat

of jij
– ook goed