Invulling
laat me weten
wat je praatjes
niet kunnen
laat me weten
wat je praatjes
niet kunnen
hoe blijven we vasthouden
aan wat niet aan de hand is
we tellen feit noch tijd
op onze stervende vingers
op zere plekken rest ons
enkel kusjes leggen – fijn,
verlangenverstrengeling
is de ongrijpbaarheid nabij
de vingerloze hand
kan slechts wegwuiven
jij bent heel mijn
liefhebben en
houden
van
lief
hebben
is houden
jij bent vooral
tijd – ssht
—
tijde̶l̶i̶j̶k̶
tijdv̶e̶r̶d̶r̶i̶j̶f̶
tijdv̶e̶r̶s̶p̶i̶l̶l̶i̶n̶g̶
bij elkaar horen
is luisteren
—
ge·hoor·sa·men
1. samenhoren d.m.v. luisteren
ik heb heimwee
naar mijn luchtkasteel
ergens wil ik
hier zijn
ook dichterbij
biedt perspectief
kom maar
dichterbij
dan zien
we verder