Gedichten

nee opa, je kan niet ziek zijn
we moeten nog op pad

zodat je ‘n natuurfenomeen kan aanwijzen
en aan me kan vragen wat het is

zodat ik gewoon weer erosie kan zeggen
en je kan antwoorden dat ‘t klopt

zodat je trots op me kan zijn
en ik op jou

in welk licht
lees je me
voel of zie je
het gedicht

de poëzie
heeft ’t kracht
of is haar macht
maar illusie

hoor je me
doet het iets
of ga ik verloren
in ’t niets

ik zoek je hand
om vast te houden
aan wat niet aan ons
is voorbehouden

what’s love
when poetry
is my baseline

it may be crazy
all the same
but it is poetry
keeping me sane

maar wat nou als m’n poëzie
mooier is dan haalbaar

en als ik in jouw fantasie
alles ben behalve waar

vertel me ’ns, lieve chemie
waar verlangen we naar

je hebt de stilte voor de storm;
controle dreigt te vervagen

je hebt de stilte na de storm;
de tijd zal zachtjes vertragen

maar de storm
o, de storm

ze zou haar hart breken
en de stukjes gebruiken
om het jouwe te maken

fuck me like a poet
but leave my heart unwritten

doop me in je verhaal
los me op in je gedicht
verdun m’n eenzaamheid