Gedichten

nu de zon
parttime schijnt
stookt mijn hart
overuren

in je hoofd wordt niet geleefd
transmitters weigeren te dragen
totdat je ze een oplawaai geeft
een ode aan existentiële dagen

vicieuze cirkel der slaapgebrek
‘t wordt steeds gekker

de timer ingesteld
en niet de wekker

don’t come too close
for she will turn you
into her worst poem

het leven is niet tegen je
wanneer je dat denkt
is het juist andersom

was het maar zo simpel
zou je dan zeggen

dus gaf je het de schuld
omdat je niet anders kon

jouw per ongeluk geplante aandacht
gezaaid over je schouder zonder acht
schoot wortel zonder erbij stil te staan

je loopt nietsvermoedend door en lacht
nog naar hem alsof je toen en daar niet
had bedacht dat er misschien iets groeit

van een nieuw gekweekte liefdessoort
zo’n vriendschapsvariant die bloeit
totdat je het weer in de kiem smoort

goede gedichten

dacht nog misschien
ben ik te tevreden
moet ik meer afzien

maar werd gedist
door m’n functie
als contentspecialist

je zegt tien talen te spreken
met de mooiste klanken
maar ben er al op uitgekeken
je kan alleen universeel janken

wijn na bier is plezier
bier na wijn is venijn
tequila is ontwaken
met kots in ‘t gordijn

de dagen uit het oog verloren
maanden verjaren veel te snel
vraag haar niet hoe oud ze is
dat ziet ze dan op facebook wel

en schrikt ze weer van dag en tijd
vandaag is het vijf jaar geleden dat
staat er dan om erin te wrijven
wat is geweest en heeft gehad