Susette Visser

hopelijk voel je je snel
nog beter

ik zou wensen
dat je hier bent

of ik daar
of ergens

waar je dan
ook bent

de bloemslingers hangen
vermoeid over je schouders,
een knipperende aureool
verlicht de kou – waar
ik niet naar kan kijken

versiering leidt niet altijd
tot versieren, maar
een finishing touch raakt
toch iets – wat?

verdorde rozen vallen
enkel op de lange tenen,
ik raap de doorntakken
samen, een hoop prikkels

voor de achterste vaas
die wacht op zingeving

de waarheid
ligt in het midden
iets naar links

ineens klinkt alles cliché
het zal wel
liefde zijn

ik mis je niet

alleen de wat alsen
en had gekunds

maar die heb ik genoeg

ik hou van warm
en helder; stom
dat ik verlang
naar een wervelstorm

hoe komt het
hoe gaat het

het maakt me bang
dat je me laat dromen
alsof ik alles aankan

dat is niet zo

als jij in mijn gedachten zit
en ik in die van jou
missen we elkaar steeds